Rust

het is helderheid dat ik verwacht

in de duisternis vannacht

als ik mijn ogen sluit

en ik mijn denken duid

als ik meander in dromen

en mijn gemoederen laat stromen

als ik meedein met de orde

en mijn beproevingen gekust worden

het is helderheid dat ik verwacht

en rust

opdat een nieuwe dag mij toelacht

13

hoe moet het zijn

een jongen te zijn

met het wapen van je vader in je hand

hoe moet het zijn

je schoolgenoten te zien

onder de tafels als ware het schilden

hoe moet het zijn

groter te zijn

dan de mensen die je wat leren wilden

hoe moet het zijn

als je wat niet meer weet

en de hendel in je hand als vanzelf knalt

Twijfel

bloedheet in de tuin

ik in m'n niksie

gênant

door de poort de pastoor

gesprekken die zomer

achter gesloten deuren

hoe het toch kan dat Maria onbevlekt Jezus kreeg

hoe het toch kan dat een condoom ongewenst is

hoe het toch kan dat oma tien kinderen baarde

ter wille van...

in de kerk de slappe lach

elke zondag weer

ongewenst

en de pastoor kwam

drie keer

en toen hoefde het niet meer

de koelte van de kerk