Vijand

De vijand van de taal 

met hebbie en zijn hunnie

door menigeen begrepen

maar blijft een kanniebaal 

De vijand van de liefde

acid in het bloed

Bijtend gif in ogen

dood konijn in hoed

De vijand van het leven

we wijzen naar de dood

maar je zoop alleen Jenever

en hebt het zelf verkloot

De vijand van de mens

onverbeterlijk zichzelf

Uit zijn eigen as herrezen 

en niemand die hem helpt

De vijand van de vrijheid

zwaaiend met zijn zwaard

Is totaal de weg kwijt

en doet het met zijn paard

​

​

Nacht

Kleuren vervagen

Alles vergrijst

De nacht gedragen

in een donker brein

Even geen prikkels

uit het licht

Het leven kraakt

schimmig zicht

Vastgebonden in

zwarte gedachten 

betast de wandelaar

zijn eigen geest

De schemer schaduwt

en besluipt hem van achter

dus draait hij zich om

maar is niet bij machte 

Blinddoek zit in hem

een donker bestaan

Zijn denken zit klem

de dood breekt aan

Wit

Gedragen op zijn vlucht van vragen
zweeft de witte raaf over duivelse daken
Verborgen spectrum in vervlogen dagen
Wist niemand zijn regenboog te raken

Kleuren glanzen onder zijn witte pracht
Zijn doel is wat zijn pijn verzacht
Alleen in de hoogte van de nacht
Daarboven zalig licht dat hem verwacht

Geen nest, geen ei, geen vaste tak
Fladdert de raaf met licht gemak
Toont zijn kleuren, dicht en strak
Maar al men ziet is een wit gerafeld pak

​

Niets

​

Niets is een illusie 

Een denkbeeldig vacuüm 

Een hulpmiddel bij gebrek aan iets

Niets is een dekmantel

voor alle geheimen

Niets is een leugen

waarin alles kan verdwijnen

Niets is een dwaalspoor

en waar het toe leidt

Als je niets meer weet

ben je alles kwijt

Niets is verboden

omdat alles hier geldt

Niets is onmogelijk 

dat is me verteld

​

​

Wij

​

Wij is niet enkele alters op een rij

Wij is niet het meervoud van ik

Wij is niet waaruit het land bestaat

Wij dichters schrijven wijze raad

Jij en ik samen vormen wij

Zoals de i en de j de puntjes dragen 

van de de letter ij 

Wij is meer dan de som

van jij en ik

Wij is een bundel 

waarnaar wij wijzen

Wij vormen de mensheid

Wij zijn één 

Maar wij maken onderscheid 

en dan spreken wij van zij

Wij zijn chemie

Wij prikkelen elkaar

Wij zijn een herinnering 

Wij zijn een paar

​

​

Meer

Ik wil meer lach in de lucht

want er is ruimte zat

Maar meer dan dat

vrede is op de vlucht

In het meer van de liefde

groeit steeds meer rot

Kunnen we het tij nog keren?

Of is er niet meer dan dit?

Meerzinwekkende wezens

steeds meer en meer

Tot er niets meer is

​

​

​

​

Dom

Kind te klein voor

hoge verwachtingen 

Dom kind

Onzeker

Schuchter 

Dom kind

Kindsoldaat 

Defensief 

Dom kind

Fout antwoord

Klappen

Dom kind

Geschreeuw

Angst

Dom kind

Vernedering

Tranen

Dom kind

Het juk

Een leven

Woede en bitterheid 

Liefde

verstopt in verdriet

Pijn

Niet dom

Bleek het al die jaren

mijn rijkdom te zijn

​

​

Klein

Ik voel me klein

stoeptegels zijn groter

zwaartekracht trekt aan me

waar zijn mijn onderbenen?

Ik voel me klein

heb een mier doodgetrapt

een vogel doodgereden

een regenbui gevangen

Ik voel me klein

een wolk blies mij omver

iedereen heeft grootheidswaanzin 

ik ben niet eens een druppel in zee

Ik voel me klein

ik kan nergens bij

een dubbeltje op zijn kant

geeft schaduw aan mij

Ik voel me klein

laat het maar zo zijn

want het is maar een gevoel

​

​

Onzin

​

Als een gedicht is opgebouwd

uit onzinnen

en gedachten

door elkaar springen

dan heeft de onzin zin.

De onzin is dan het topje

van de ijsberg 

dat zich toont.

En alles wat er onder schuilgaat

is dragend.

​

​

​

​

​

​

​

Dalen

​

We hoeven niet af te dalen
naar de onderwereld
waar de onmensen zich verschuilen
en hun plannetjes smeden
Waar het tuig, de criminelen, de nietsnutten,

de asocialen, de terroristen, de parasieten,

de profiteurs, wettelozen

​

Dit ongemenste kruipt brutaal naar boven,
ongevraagd, dringt zich op, neemt over, valt aan, bombardeert, steekt, schiet, scheldt, scheurt,

besmeurt, heeft schijt en lacht

​

Eist zijn plek op, verplaatst, verpest, provoceert, intimideert, dreigt, brengt angst
Snijdt aan normen, schuurt aan kantjes van de samenleving, 
verschuilen zich en gluren als ratten,
slaan genadeloos toe,
pakken de zwakken

​

Niet wij dalen, zij stijgen
Vermengen en vernieuwen de norm
Bovenwereld en onderwereld 
worden de verdwaalde wereld
 

Zacht

Zacht streelt de pijn 
als zoete azijn
of een gebogen blik
in een ravijn

Verstopt in een put
roept de echo
zachtjes omhoog
naar sterfelijkheid

Ik mis de pijn
Hij is mijn zijn
 

​

Leugen

​

Vrijheid is een leugen
met een beetje waarheid
We zijn vrij om te gaan
tot het prikkeldraad
We zijn een kudde
werkvlees met een THT

​

We zijn allemaal verschillend
We denken anders
We zien anders
We hebben onze eigen waarheid
Bestaat er dan geen leugen?

​

Welke waarheid wordt voor ons verborgen?
De waarheid die we niet begrijpen?
De waarheid die we niet aankunnen?
Zo is de waarheid een leugen geworden.

​

We zijn dom
Iedereen komt weg met leugens
We zijn waarheidmoe
We leven van leugens

Wie de leugen doorziet
en de waarheid zoekt
vormt een gevaar voor de leugen
die als waarheid dient

​

Ergens tussen de waarheid,
als de waarheid bestaat, en
de leugen, als de leugen bestaat,
dwalen we doelloos rond
en zijn we vooral onze eigen leugen
 

​

Dood

​

Een doodlopende straat
Niemand weet waarheen ie gaat
Je weet dat het einde daar is
wanneer Hein voor je staat

Je had ooit het eeuwige leven
De dagen waren lang
Er was van alles te beleven
Je was voor niemand bang

Je jeugd liep over datum
Je libido er achteraan
Met Kerst zei je "amen"
alsof God zou bestaan

Alles om je heen
was het bruisende leven
Totdat de eerste stierf
Toen was je dood voor even
 

​

Leven

​

Laten we weer jeugd zijn
na de tientallen levens
die we hebben geleefd
Laten we de deur sluiten
die leidt naar het niets
Laten we een wandeling maken
en de lucht aanraken
Laten we iedereen vertellen
hoe het anders kan
hoe het zou moeten gaan
Laten we het leven in gang zetten
voor hen die blind zijn
Laten we zoenen 
alsof het de eerste keer is
Laten we dansen op blote voeten
in een drukke winkelstraat
Laten we iedereen overtuigen
hoe leuk het kan zijn
als je met een vreemde praat
Laten we leven
Laten we echt gaan leven
Laten we het leven pakken
en iedereen besmetten met liefde
Laten we rond het vuur dansen
en luisteren naar verhalen
Laten we vooral niet vergeten
dat we moeten leven
 

​

​

Oorlog

De wereld is schijn

Er mag geen vrede zijn

Er moet angst zijn

Er moet een vijand zijn

Onzichtbare bloedhonden

pissen en schijten

blaffen en bijten

en maken diepe wonden

De waarheid vernietigd 

we worden misleid

Is er een hoger doel

of zijn we het kwijt?

We zijn de offers

We worden geslacht

Dood om te leven

maar voor wat?

De vijand, de vijand

Wapens aan de lopende band

Zelfmoordmissie

Waar zit ons verstand?

Zijn we mensen of zijn we beesten?

Wat is erger?

Wennen we aan oorlog?

Wennen we aan de dood?

Zijn we straks bang voor het leven?

​

​

Stroef 

Mijn hoofd voelt als een roestige ketting

die traag en krakend

over het tandwiel wordt voortbewogen

De vooruitgang is stroef

Niet te weinig, niet te veel

Koffie en woorden pruttelen

Een heksenbrouwsel is het niet

Het is wat mijn brein wil

Langzaam komt dit deel van het leven op gang

De mist van de nacht trekt op

Die voelde als een veilige kooi

De stilte van het licht maakt me bang

Ik wacht

Ik wacht

Er gebeurt niets

Alles blijft stroef

​

Stilstaand

Paniek, chaos, plunderingen

Mensen slaan op tilt

Ieder voor zich

Anderen schuilen angstig

Verdwaasd kijkt men om zich heen

Iedereen schreeuwt

Behalve de wetenden

Zij kijken toe

Alles is niets geworden

Elektriciteit is uitgevallen

Online leven is dood

Communicatiemiddelen off

Recht van de sterkste geldt nu

De zwakste kant laat zich gelden

De ware aard van de mens

Het is de stilstand van de aarde

​

​