top of page

Verborgen

Gloed van het recente verleden, ware te smoren

Alsook een verworven leven, daar te bekoren

Op knieën en de bodem van de dagen

Vormeloze tooien die de schaduwen dragen

Te midden van dwalend water, ongezien

Drastisch en nalatig, uit een zwart stramien

Vergeef, nis, daar waar de kerkstenen slinken

Geldend bedroefd, heid, in gratie verminken

Beteugeld maar bevleugeld in feeks’ armen

Gedragen zonder vragen vurend verwarmen

Nevel met dolende zielen onvoorzien in nuditeit

Voorts naar gracieuze paden indachtig de realiteit


9 views

Recent Posts

See All

wat voelen we veel en wat voelt het veel zo veel te veel niet goed wat zou het fijn zijn niet te voelen de wanhoop het verdriet de vrees om dan los te komen van wat je belet te schenken te delen te vi

ik weet van een bestaan waar ik de ware ben onaantastbaar buiten aardse sferen waar het leven werkelijk is een volmaakt bestaan voorbij tijd en verder met een meerduidige betekenis van een wereld zond

ongezout en ingepeperd stuiteren en buitelen opvattingen en meningen of het waar is of niet over hen en over zij over goed en over fout het gelijk met het vonnis: wij vertrouwen jullie niet! door het

bottom of page