top of page
Search

Verborgen

  • Writer: Sandra Passchier
    Sandra Passchier
  • Aug 23, 2020
  • 1 min read

Updated: Oct 18, 2020

Gloed van het recente verleden, ware te smoren

Alsook een verworven leven, daar te bekoren

Op knieën en de bodem van de dagen

Vormeloze tooien die de schaduwen dragen

Te midden van dwalend water, ongezien

Drastisch en nalatig, uit een zwart stramien

Vergeef, nis, daar waar de kerkstenen slinken

Geldend bedroefd, heid, in gratie verminken

Beteugeld maar bevleugeld in feeks’ armen

Gedragen zonder vragen vurend verwarmen

Nevel met dolende zielen onvoorzien in nuditeit

Voorts naar gracieuze paden indachtig de realiteit


 
 
 

Recent Posts

See All
Haiku

wees een beetje lief of is dat teveel gevraagd het is godgeklaagd

 
 
 
Iets anders

zullen we anders gaan lachen of kijken wat er buiten is zullen we anders iets zeggen of de rondjes tellen van onze goudvis zullen we...

 
 
 
Scrollen

scrol, scrol scrol, scrol, scrol, scrol ik scrol me rot en het gaat nergens over een zingende kat de belofte op beter weer of betere...

 
 
 

Comments


bottom of page