Verholen

achter zwarte dagen en gesloten gordijnen

woont een bodemloze ziel

met een beschadigd huid en gebroken ogen

vast in de bodem van je ondergronds demon

terwijl je slaapt

houdt hij zich schuil in de schaduw van je zijn

indachtig de duisternis van je verzonken brein

diep dalend in je wonde, onmachtig te ontwaken

slaapt zacht

en wacht