achter zwarte dagen en gesloten gordijnen
woont een bodemloze ziel
met een beschadigd huid en gebroken ogen
vast in de bodem van je ondergronds demon
terwijl je slaapt
houdt hij zich schuil in de schaduw van je zijn
indachtig de duisternis van je verzonken brein
diep dalend in je wonde, onmachtig te ontwaken
slaapt zacht
en wacht
en wat als het niets betekent onwetend hunkeren en smachten moeten we wachten of weggaan of krijgen we aan het eind een sticker als in: goed gedaan is dat het doel, is dat het waard het geploeter, onz
heel eerlijk? ben liever lui dan moe dus best bijzonder dat ik toch van alles doe denken, wandelen, handelen werken, geven, leven terwijl slapen als activiteit mij toch het meest behaagt in zaligheid
ik was vannacht aan het zoenen je had geen idee het was ook best lastig je was vaag en het ging zo traag en waar was je dan je mond, je lippen, je tong ik wist: dit duurt niet lang straks stopt de nac
