top of page

het is tijd ons huis te verlaten

de wordene wezen die we zijn

in het tijdperk van anaforen

waar verhalen zich herhalen


de drang als mens te zoeken

naar eeuwige schoonheid

en de troost die dat biedt


het is tijd dat eenheid ons bindt

ons brengt naar ons veilig onderkomen

daar waar we in schoonheid schuilen

en niemand ons vindt






ondanks wat ze zeggen, is het genoeg

ondanks wat ze zeggen, is het nooit te vroeg

voor het gevoel alles te geven wat we hebben

is dat genoeg?


de woorden die nodig zijn om te zeggen: verander niet

de zin van wat we doen

ondanks wat ze zeggen is wat nietig lijkt

vol betekenis


ik loer vanuit mijn loopgraaf hoe anderen het doen

met mijn oren dicht hoor ik beter

met mijn ogen dicht voel ik beter

met mijn mond dicht zeg ik meer


wat ik zie vanuit mijn schuilplaats


met behoud van mijn zintuigen ontmoet ik

mijn mede- en tegenstander

mijn vriend en vijand

als mijn getuige


bottom of page