Weerom

ik heb iemand ontmoet

hij prijsde mijn karma en gaf me een roos

het liep vlotjes die dag

ik kan niet zeggen waar het aan lag, maar die dag

leek het of mijn ogen net iets groter waren

mijn buik net iets platter en mijn lengte net iets langer

de mensen leken net iets liever, de lucht net iets blauwer

en de roos net iets roder

zonder doornen en het rook ook zo lekker

ik kon erin verdrinken, in de zoetheid verdwijnen

was het de roos of mijn karmaman

oh karma, zul je opnieuw verschijnen