Na de zon de wolken
voorbij een gesloten deur
voorbij mijn pad en mijn wegen
voorbij het land en de regen
hier eindigt mijn weg
waar mijn tranen de aarde raken
de verzadigde grond heilig
in een lonkende roes mijn zegen
de stilte en leegte verzwegen
hier eindigt mijn weg
mijn glans in dofheid vervallen
alleen in gedachten bewaard
geen wensen meer voor mijn reizen
geen woorden meer voor de wijzen
hier eindigt mijn weg
stopt de zon
de wolken voorbij
en wat als het niets betekent onwetend hunkeren en smachten moeten we wachten of weggaan of krijgen we aan het eind een sticker als in: goed gedaan is dat het doel, is dat het waard het geploeter, onz
heel eerlijk? ben liever lui dan moe dus best bijzonder dat ik toch van alles doe denken, wandelen, handelen werken, geven, leven terwijl slapen als activiteit mij toch het meest behaagt in zaligheid
ik was vannacht aan het zoenen je had geen idee het was ook best lastig je was vaag en het ging zo traag en waar was je dan je mond, je lippen, je tong ik wist: dit duurt niet lang straks stopt de nac
