Terras

Het zijn allemaal toneelstukjes

die man in zijn kanariegele pak

dwalende fotografen

een oma met een te grote rugzak

blootvoetse passanten

die trouwe straatkrantverkoper

flanerende adolescenten

het zijn allemaal toneelstukjes

geen acteurs

geen publiek

maar oh, wat is het straatbeeld magnifiek

Recent Posts

continu bewust van doen en zijn continue onrust in zin en brein en wat als eens niet? als niemand mij hoort en ziet? hoe zen als ik eens niet ben

de potjes waaien van tafel door de deur komt een spook de wind laat zich horen er één laten kan ik ook

het mag donker zijn grimmige sferen kleurloze kleren onverlichte stegen duistere wegen zwicht voor zwart en zwaar verlicht tristesse als een zegen