Terras

Het zijn allemaal toneelstukjes

die man in zijn kanariegele pak

dwalende fotografen

een oma met een te grote rugzak

blootvoetse passanten

die trouwe straatkrantverkoper

flanerende adolescenten

het zijn allemaal toneelstukjes

geen acteurs

geen publiek

maar oh, wat is het straatbeeld magnifiek


0 views

Recent Posts

See All

Ik woon in het verhaal dat ik mezelf vertel over de dag dat ik vleugels groei en weet waar ik zijn mag, mijn huis bouw bij jou, blaas ik de muren weg geen toekomst, geen verleden alleen maar glans, tu

Ik wil schrijven alleen nog maar schrijven blauwe inkt op papier vel na vel woord na woord krabbels, strepen en weer door al is het zinloos ik moet schrijven alleen nog maar schrijven al wie het lezen

De tand des tijds zit in mijn hand mijn schrift in elk woord gegeven ook deze woorden vandaag geschreven verliezen hun vorm zijn morgen vergeten