Terras

Het zijn allemaal toneelstukjes

die man in zijn kanariegele pak

dwalende fotografen

een oma met een te grote rugzak

blootvoetse passanten

die trouwe straatkrantverkoper

flanerende adolescenten

het zijn allemaal toneelstukjes

geen acteurs

geen publiek

maar oh, wat is het straatbeeld magnifiek

Recent Posts

See All

Zonder

als je in prullenbakken kijkt wat zoek je dan als je je hand steekt in vuil wat vind je dan als je je geluk zoekt op straat ligt dat daar kijk ik weg kijk ik om of doe ik als iedereen er zijn geen pru

Nietsnieuws

het begint te wennen de bommen, het schieten, de doden het begint te wennen de droogte, de hitte, de hongersnoden het begint te wennen de stem met de beelden die vertellen van een wereld zonder vrede

Dol

ik heb mijn handen vol mijn voeten rennen en ik moet bekennen mijn hoofd zit vol stotterend in onrust met kwetterende neuronen blijk ik tot mijn schrik te stuiteren in een lijf van tomeloze hormonen