Pronkstuk

Ik klei je

zacht en stevig

tot een sculptuur

statig en gewillig

het maakt niet uit wat je zegt

ik vorm je

als een mot boven een vlam

weerloos voor het vuur

vlam je en val je

in mijn handen uiteen

en ik exposeer je

mijn geschapen droombeeld

prominent op mijn schouw

Recent Posts

De grachten, de singels, de kanalen, de wateren met het watervolk vol roeiende riemen en ronkende motors De klinkers, aandoenlijk, als...

heb uw vijand lief waarom kunnen we dat niet bron van ons verdriet

negativiteit ik heb er zo genoeg van vind er niks meer an positiviteit ik kan er alles in kwijt wat een heerlijkheid