Ontdaan

Sandra Passchier
Aug 19, 2021
1 min read

Kijk mij aan met meelij in je ogen

lees mijn laatste bladzij, alle woorden onvertogen

raak me aan, de schubben op mijn huid

ontdaan van al het reine, dit geluid

schel, fel, de hardheid - maak het stil

beroer mijn schil, voel, want ik ben het zoek

spoel mijn krochten schoon

mijn gebreken en gedrochten

ontzie mij, dit vertoon, belijdt mijn omslag

en zeg mij dat ook ik

ook ik er zijn mag

Recent Posts

See All

Speeltuin

kom mee, gaan we klimmen schommelen en glijden vliegen en zwaaien springen en draaien en in de zandbak graven we een kuil zo diep als ik en aan de kant scheppen we een berg zo hoog als jij we rollen d

Volbracht

wat een dag weer van alles gebeurd plantjes water gegeven de boel afgestoft ramen gewassen ook nog naar buiten geweest naar de buurvrouw gezwaaid de kat geaaid wat een dag zat ook nog in m'n hoofd nag

Even niet

elke dag ga ik even uit denk ik niet meer beweeg niet meer adem alleen in het uit elke dag sluit ik mijn ogen alles wordt donker en stil geen licht, geen geluid adem alleen in en uit elke dag is de we

Comments