Ontdaan

Kijk mij aan met meelij in je ogen

lees mijn laatste bladzij, alle woorden onvertogen

raak me aan, de schubben op mijn huid

ontdaan van al het reine, dit geluid

schel, fel, de hardheid - maak het stil

beroer mijn schil, voel, want ik ben het zoek

spoel mijn krochten schoon

mijn gebreken en gedrochten

ontzie mij, dit vertoon, belijdt mijn omslag

en zeg mij dat ook ik

ook ik er zijn mag