Met alle woorden voorhanden
rennen we radeloos door witregels
springen over scherpe punten
en ontwijken uitroeptekens
Blanco bladzijdes
vullen stapels brieven
wachten in ongeopende enveloppen
met een onbekend adres
Ongelezen
begrijpen we de betekenis niet
van wijze woorden
vertaling van vreemde taal
interpretatie, connotatie
en de clou
Alle naslagwerken
blijven onberoerd achter
in gesloten boekenkasten
het schrift
onbeschreven en onbegrepen
Ik woon in het verhaal dat ik mezelf vertel over de dag dat ik vleugels groei en weet waar ik zijn mag, mijn huis bouw bij jou, blaas ik de muren weg geen toekomst, geen verleden alleen maar glans, tu
Ik wil schrijven alleen nog maar schrijven blauwe inkt op papier vel na vel woord na woord krabbels, strepen en weer door al is het zinloos ik moet schrijven alleen nog maar schrijven al wie het lezen
De tand des tijds zit in mijn hand mijn schrift in elk woord gegeven ook deze woorden vandaag geschreven verliezen hun vorm zijn morgen vergeten
