Monoloog

Ik ben je verloren

uit oog, uit zicht

maar ik praat nog altijd met je

vertel hoe mijn dag was

deel mijn overpeinzingen

mijn bedenkingen

in gedachten

ben je er

altijd

maar ik wil horen

de klank van je stem

intonatie die mijn woorden kleuren

jouw perceptie op de kwestie

een antwoord

reactie

op mijn vragen

want alle dagen

zijn leeg

zonder weerklank

stil

verlaten in een verstomd gesprek

Recent Posts

als de dood je toch eens mist je zijn hand niet schudt dat hij zich vergist en jou de wang niet kust waarschijnlijk niet bewust gewoon...

wil jij mijn muisje zijn? achter de piano wonen daar zitten mijn vriendjes je ziet ze niet maar ze zijn er wel ze volgen mij altijd dan...

ik jaag op sterrenlicht op mijn pad in mijn hemellichaam het schijnsel van mijn bestaan de zon de maan ik volg de rivieren en meng mij in...