Monoloog

Ik ben je verloren

uit oog, uit zicht

maar ik praat nog altijd met je

vertel hoe mijn dag was

deel mijn overpeinzingen

mijn bedenkingen

in gedachten

ben je er

altijd

maar ik wil horen

de klank van je stem

intonatie die mijn woorden kleuren

jouw perceptie op de kwestie

een antwoord

reactie

op mijn vragen

want alle dagen

zijn leeg

zonder weerklank

stil

verlaten in een verstomd gesprek

Recent Posts

had het allemaal op een rijtje toen ik er aan begon maar ik kon mijn kluts niet vinden gezocht en gedaan wat ik kon echt m'n best gedaan...

er zit een draadje los moet er niet aan trekken maar de verleiding is groot het wiebelt zo wiebelend te wiebelen toch voorzichtig kijken...

ik weet niet wie jij bent hoe je heet of waar je woont ik ken je verleden niet of wat er zich afspeelt in je hoofd en jij hebt geen idee...