top of page

Herfst


Ontastbaar daalt het derde seizoen als een mistlaag grauw en kil neer, wenkend naar de teloorgang van alles groen


Grijs voor mijn ogen, langs mijn slaap


De rauwe wind dwars door mijn lijf, scherp en zonder genade, leiden de nadagen naar de val van elan, ver voorbij vertrek


In nevel gehuld wacht ik tot de wolk haar water loslaat en mij ontbindt en verzwindt met de grond onder mij


Mijn aderen, onder de gevallen bladeren waar de wortels mij verwelkomen en opnemen in de bast van de boom, de schors als mijn huid, de stam mijn skelet - daar waar in alle getijden mijn zijn wordt voortgezet

8 views

Recent Posts

See All

continu bewust van doen en zijn continue onrust in zin en brein en wat als eens niet? als niemand mij hoort en ziet? hoe zen als ik eens niet ben

de potjes waaien van tafel door de deur komt een spook de wind laat zich horen er één laten kan ik ook

het mag donker zijn grimmige sferen kleurloze kleren onverlichte stegen duistere wegen zwicht voor zwart en zwaar verlicht tristesse als een zegen

bottom of page