Ik wil zijn waar de zon op komt
het heuvelland, het bergland, de vallei
waar wortels woekeren over de rotsen, door de stenen heen
waar ik gedij zonder verweer voor het verstand
dat doolt in woestenij, zwalkt in lichtloos getij
Ik hoor alles, begrijp alles, versta de woorden van de wijzen, zie de ziel
van al wat leeft
Zuiver en onbevreesd adem ik de dagen in hoogtij
voorbij het breed en glooiend dal
voorbij de heuvels en de bergen
waar al het schuchter, schrik en schroom zich verbergen
waar de wortels ontwortelen, de stenen roteren, de rotsen trotseren
waar de dag start en de schepping begon
daar wentel ik mij nog één keer in het licht van de zon