Even kijken we toe
terwijl de wereld zich terugtrekt
onder een rood doorlopen hemel
waar alleen jij en ik bestonden
De priester zingt
over de illusie van het intieme
het refrein van de verleiding
de discrepantie tussen jij en ik
We zijn als vissen
niet bewust van het water
tot het zuurstof op is
en jij en ik weer boven komen