Aanziensde spiegel weerspiegelt mij nietmijn mond, mijn neus noch mijn gezichtalleen als jij mij zietalleen in jouw lichtof ik me vergeefmezelf verloochenik leef alleen in jouw ogen
de spiegel weerspiegelt mij nietmijn mond, mijn neus noch mijn gezichtalleen als jij mij zietalleen in jouw lichtof ik me vergeefmezelf verloochenik leef alleen in jouw ogen
Wegcontinu bewust van doen en zijn continue onrust in zin en brein en wat als eens niet? als niemand mij hoort en ziet? hoe zen als ik eens niet ben
Woeshde potjes waaien van tafel door de deur komt een spook de wind laat zich horen er één laten kan ik ook
Donkerhet mag donker zijn grimmige sferen kleurloze kleren onverlichte stegen duistere wegen zwicht voor zwart en zwaar verlicht tristesse als een zegen
