Een getroffen hart ligt ver van de storm die zich laat horen
door het luide kloppen om het mysterie te stoppen
in het onvermogen te duiden hoe de afstand af te leggen
en aarzeling in een onoplosbare zaak onbestemd maakt
Als in het morgenlicht het onzekere antwoord valt
dat de wind zich heeft gekeerd maar niet is gedefinieerd
dat een onvermoede wending een dwaling maskeert
en vals wordt verklaard dat het hart niet is bezeerd
lekker bezig jij dat doe je goed klop, klop schouderklop dat je het even weet veer in je reet duimpje, duimpje vuur, vuur spierballen en voor het geval je het nog niet snapt toppertje, kanjer je bent
ik kijk naar je als een schilderij de vloeiende lijnen je sprankelend gezicht verfijning van dichtbij op afstand net zo fraai een aantrekkelijk tafereel mooi ben jij
kom je bij mij kijken? er is best wel wat te zien mijn huid, mijn haren; kom kom even naar mij staren heb echt mijn best gedaan en ik dacht misschien is het je ontgaan dat ik je best aardig vind en ik
