Oeke

waren we allemaal maar Oeke

in het bezit van embryo’s

waar de schoonheid zich ontluikt,

verschuilt de schoonheid in authenticiteit

authentiek en kleurrijk

ondersteund door een stok

door vrienden, vrienden en vrienden

en zichzelf

en God

waar liefde door de ogen straalt

zou je het haast niet zien

maar horen doen de woorden

van omlijnd licht

waren we allemaal maar Oeke

maar alleen Oeke draagt dit gedicht

(voorgedragen ter ere van Oeke Kruythof)