Hard

hoe de wind slaat in mijn gelaat

hoe de regen mijn huid raakt

hoe de lege straat mij achterlaat

hoe mijn medemens mij verlaat

ik had me vergist

niks is mild, niemand is vrijgevig

geen genade of vergiffenis

de harteloosheid, onverschilligheid, meedogenloosheid

welbeschouwd

is de wereld koud

Recent Posts

continu bewust van doen en zijn continue onrust in zin en brein en wat als eens niet? als niemand mij hoort en ziet? hoe zen als ik eens niet ben

de potjes waaien van tafel door de deur komt een spook de wind laat zich horen er één laten kan ik ook

het mag donker zijn grimmige sferen kleurloze kleren onverlichte stegen duistere wegen zwicht voor zwart en zwaar verlicht tristesse als een zegen