Hard

ik zeg het maar zoals het is

bot

jouw soort grijpt me naar de strot

uitschot

jullie maken alles kapot

vuilnis

en je ruikt ook niet fris

ik ben meer van de gestampte pot

en nu opgerot

Recent Posts

als de dood je toch eens mist je zijn hand niet schudt dat hij zich vergist en jou de wang niet kust waarschijnlijk niet bewust gewoon...

wil jij mijn muisje zijn? achter de piano wonen daar zitten mijn vriendjes je ziet ze niet maar ze zijn er wel ze volgen mij altijd dan...

ik jaag op sterrenlicht op mijn pad in mijn hemellichaam het schijnsel van mijn bestaan de zon de maan ik volg de rivieren en meng mij in...