Gaza

Zo kleurt de lucht

gevallen door het raam

schimmen in een doodlopende straat

waar mijn huis stond

Mijn moeder en mijn penselen zijn bang

ik kan er niks aan doen

de getroffenen geloven in de grote bergen

ver weg en de rest van het verdriet

Alles moet worden begrensd

maar maar, meer meer, duik

de lucht loopt over mijn handen, onder mijn voeten

de sprong omlaag

Mijn rijk in gedempt gruis

de muren gezwollen in de wind

een hand, een voet, een gezicht

maar maar, meer meer, verzwind in zwart

daar waar mijn huis was