top of page

Weg

  • Writer: Sandra Passchier
    Sandra Passchier
  • Jan 26, 2022
  • 1 min read

Updated: Feb 6, 2022

Eigenlijk best wel raar

slapen

elke nacht een beetje dood

met gesloten ogen

weg van deze wereld

in duisternis


waar je springt en kunt vliegen, als superman, met een gestrekt arm omhoog

over je ouderlijk huis, door je tienerjaren, je kamer, niet helemaal zoals het was

met een deur die leidt naar het schoolplein waar Fabian en Marilyn zwaaien

als je in de trein zit op weg naar je werk, te laat, je tas vergeten en je tand los

waar je vlucht voor de reus die in je teen wil bijten, maar je benen zijn van klei

als je kuit in een kramp schiet en je ogen licht zien


terug op deze wereld

toch niet dood


 
 
 

Recent Posts

See All
Senryu

heb uw vijand lief waarom kunnen we dat niet bron van ons verdriet

 
 
 
Haikuteit

negativiteit ik heb er zo genoeg van vind er niks meer an positiviteit ik kan er alles in kwijt wat een heerlijkheid

 
 
 
Haiku

als een stuiterbal ga ik links, rechts, op en neer krijg het heen en weer

 
 
 

Comments


bottom of page