Los

Met gesloten handen

schuil ik als een larf

van ieder ontheemd

mat, tam, lam

vervreemd

van de dag

tot alle maskers vallen

rode lopers rollen uit

nu zijt wellekome

hoog in het land

waar ik mijn armen spreid

en u weer omhelzen mag

Recent Posts

continu bewust van doen en zijn continue onrust in zin en brein en wat als eens niet? als niemand mij hoort en ziet? hoe zen als ik eens niet ben

de potjes waaien van tafel door de deur komt een spook de wind laat zich horen er één laten kan ik ook

het mag donker zijn grimmige sferen kleurloze kleren onverlichte stegen duistere wegen zwicht voor zwart en zwaar verlicht tristesse als een zegen