Met gesloten handen
schuil ik als een larf
van ieder ontheemd
mat, tam, lam
vervreemd
van de dag
tot alle maskers vallen
rode lopers rollen uit
nu zijt wellekome
hoog in het land
waar ik mijn armen spreid
en u weer omhelzen mag
Recent Posts
See AllIk woon in het verhaal dat ik mezelf vertel over de dag dat ik vleugels groei en weet waar ik zijn mag, mijn huis bouw bij jou, blaas ik de muren weg geen toekomst, geen verleden alleen maar glans, tu
0
Ik wil schrijven alleen nog maar schrijven blauwe inkt op papier vel na vel woord na woord krabbels, strepen en weer door al is het zinloos ik moet schrijven alleen nog maar schrijven al wie het lezen
0
De tand des tijds zit in mijn hand mijn schrift in elk woord gegeven ook deze woorden vandaag geschreven verliezen hun vorm zijn morgen vergeten
0