Los

Met gesloten handen

schuil ik als een larf

van ieder ontheemd

mat, tam, lam

vervreemd

van de dag

tot alle maskers vallen

rode lopers rollen uit

nu zijt wellekome

hoog in het land

waar ik mijn armen spreid

en u weer omhelzen mag

Recent Posts

het gaat om de verborgen woorden dat wat zich onbeschreven laat dat waar het echt om gaat wat borrelt in mijn buik zuigt aan mijn handen...

ik vind mensen eng kruip liever in een hoekje ze zijn zo streng

ik kijk naar mezelf zie ik het waarlijk wel goed wat een rare snoet