Los

Met gesloten handen

schuil ik als een larf

van ieder ontheemd

mat, tam, lam

vervreemd

van de dag

tot alle maskers vallen

rode lopers rollen uit

nu zijt wellekome

hoog in het land

waar ik mijn armen spreid

en u weer omhelzen mag

Recent Posts

als de dood je toch eens mist je zijn hand niet schudt dat hij zich vergist en jou de wang niet kust waarschijnlijk niet bewust gewoon...

wil jij mijn muisje zijn? achter de piano wonen daar zitten mijn vriendjes je ziet ze niet maar ze zijn er wel ze volgen mij altijd dan...

ik jaag op sterrenlicht op mijn pad in mijn hemellichaam het schijnsel van mijn bestaan de zon de maan ik volg de rivieren en meng mij in...