Ego

het bleef maar komen

de woordenstromen

als braaksel van overijverig eten

opgeslokte ijver van kijk mij nou

en de gebakken koekjes

poenig voorop de tong

vieze luchtjes

in een opgeblazen ballon

ik prik en vlucht

Recent Posts

als de dood je toch eens mist je zijn hand niet schudt dat hij zich vergist en jou de wang niet kust waarschijnlijk niet bewust gewoon...

wil jij mijn muisje zijn? achter de piano wonen daar zitten mijn vriendjes je ziet ze niet maar ze zijn er wel ze volgen mij altijd dan...

ik jaag op sterrenlicht op mijn pad in mijn hemellichaam het schijnsel van mijn bestaan de zon de maan ik volg de rivieren en meng mij in...