Het betreden van het onzichtbare
gaat voorbij de grens van evenwicht
waar een collectieve les resoneert
dat het eeuwige sneeuw sterft
met de tranen van de schepping
en de wankele hoop ongelijk is
aan de destructie van het zichtbare
Recent Posts
See AllMet alle woorden voorhanden rennen we radeloos door witregels springen over scherpe punten en ontwijken uitroeptekens Blanco bladzijdes vullen stapels brieven wachten in ongeopende enveloppen met een
0
Ik klei je zacht en stevig tot een sculptuur statig en gewillig het maakt niet uit wat je zegt ik vorm je als een mot boven een vlam weerloos voor het vuur vlam je en val je in mijn handen uiteen en i
0
Hij neemt mijn hand en ik dans Hij pakt mijn haar het is lang Hij zegt: jij bent het voor mij en ik doe het voor hem en ik doe het voor mij Hij neemt me mee in mijn trouwjurk Hij brengt me naar huis e
2