top of page

het is zoals je zei

als we door de straten lopen

zeggen we elkaar gedag

zonder lach


het is waar wat je zei

als we elkaar groeten

en we elkaar bij naam noemen

verbloemen we onze werkelijke wens


wie ben jij als mens

vermeend, onecht

wat is gemeend, wat is oprecht


het is wat je zei

de buitenkant is schijn

de binnenkant blijft voor elkaar

onbekend terrein


ik lever in

een stukje van mezelf

een stukje van binnen

tinteling onder mijn huid

ik houd me in

de woorden

de gebaren

ik weet me te bedaren

om de lieve vrede

om de rust te bewaren

en weet dat ik me over de jaren

meester heb gemaakt van maskeren

en beweren dat ik echt ben

ik ik ben


kun je ze horen

de gewonden, de verstomden

de lege monden


kun je ze zien

de gehavende, de beschadigden

de zwarte avonden


kun je ze voelen

de zwijgzame, de verdwaalden

de onbekende namen


gegriefd van verdriet

vergeten dat ook zij zijn geliefd


bottom of page