Voorbijik wil de winter verlatende ijzige koude harde windik wil het achter me latenik wil de lente inik wil de bloemen weer zien bloeiende warmte weer voelenik wil voorbij het donkere getijen gewoon weer licht zijn
ik wil de winter verlatende ijzige koude harde windik wil het achter me latenik wil de lente inik wil de bloemen weer zien bloeiende warmte weer voelenik wil voorbij het donkere getijen gewoon weer licht zijn
Ogenblauwe ogen, bruine ogen, groene ogenin vele vormenheb je er wel eens goed in gekeken?de kleur bestudeerdde stand en wat er achter zitje afgevraagd wat ze zienwelke wereld ervoor en erachterte doorgronden wat het zicht ishelder, dof of vaagheb je ongeacht alles gezienwat die ogen zeggenheb je er voorbij bekekenachter dat vensterproberen te ontdekkenwat het werkelijke zicht isal die ogen, die mooie ogeneen wonderlijk orgaanhoe grondig en durig we er ook in kijkenwe zullen er nooit naar binnen gaan
blauwe ogen, bruine ogen, groene ogenin vele vormenheb je er wel eens goed in gekeken?de kleur bestudeerdde stand en wat er achter zitje afgevraagd wat ze zienwelke wereld ervoor en erachterte doorgronden wat het zicht ishelder, dof of vaagheb je ongeacht alles gezienwat die ogen zeggenheb je er voorbij bekekenachter dat vensterproberen te ontdekkenwat het werkelijke zicht isal die ogen, die mooie ogeneen wonderlijk orgaanhoe grondig en durig we er ook in kijkenwe zullen er nooit naar binnen gaan
Ongezienwe zijn wie we zijnals niemand kijktals niemand het zietdan mag hetdat beetje pijneven jeuken aan je intieme plekals niemand het zietdan mag het zeggen wat niemand mag horendenken wat niemand mag wetenals niemand kijktlachen we om nietsdansen we door open ruimtesmet alle ledematenons hoofd verhevenals niemand kijktzingen we over ons levenover de wanhoop en het verdrietdan kan hetals niemand het ziet
we zijn wie we zijnals niemand kijktals niemand het zietdan mag hetdat beetje pijneven jeuken aan je intieme plekals niemand het zietdan mag het zeggen wat niemand mag horendenken wat niemand mag wetenals niemand kijktlachen we om nietsdansen we door open ruimtesmet alle ledematenons hoofd verhevenals niemand kijktzingen we over ons levenover de wanhoop en het verdrietdan kan hetals niemand het ziet