het leeft in mijn muren
het zit onder de vloer
het houdt zich in mijn adem
en schuilt en het huilt
onder lagen van eelt en bot
kapot van pressie
om te expanderen, te exploreren
wat zich buiten de insluiting
voordoet, als mijn bloed
zich voortstuwt in mijn wateren
te diep om de lucht te zien
wil het boven komen
en overstromen, weg van druk
alle stenen stuk
alle bodems ontvlucht
in een zucht van geluk