Uitbraak

het leeft in mijn muren

het zit onder de vloer

het houdt zich in mijn adem

het schuilt en het huilt

onder lagen van eelt en bot

kapot van pressie

om te expanderen, te exploreren

wat zich buiten de insluiting

voordoet, als mijn bloed

zich voortstuwt in mijn wateren

te diep om de lucht te zien

wil het boven komen

en overstromen, weg van druk

alle stenen stuk

alle bodems ontvlucht

in een zucht van geluk