Poëzie

tussen het zegbare

en het onzegbare

tussen wijsheden

en onwetendheid

tussen wat is besproken

en onbesproken is

tussen het grijpbare

en ongrijpbare

tussen vragen

en antwoorden

tussen concreet

en abstract

tussen Shakespeare

en mij

liggen deze woorden

vormen deze zinnen

de pluriforme melodie

van poëzie

Recent Posts

als de dood je toch eens mist je zijn hand niet schudt dat hij zich vergist en jou de wang niet kust waarschijnlijk niet bewust gewoon...

wil jij mijn muisje zijn? achter de piano wonen daar zitten mijn vriendjes je ziet ze niet maar ze zijn er wel ze volgen mij altijd dan...

ik jaag op sterrenlicht op mijn pad in mijn hemellichaam het schijnsel van mijn bestaan de zon de maan ik volg de rivieren en meng mij in...